The Turban of Sikhs in France & the Hijab of Muslim girls in Karnataka

The agitation against students wearing hijab is unlawful and contains all the potentials of peace time genocide causing serious mental harm.

Reasonable and mature Indian citizenry should not brook this nonsense. It is their duty towards mankind to expose the duplicity of those who instigate this kind of agitation against Muslim girls and ensure that the nation remains civilised. 

If 'Hindu' children can wear 'janue' and other symbols in their forehead, there is nothing to bar the Muslim girls wearing hijab. 

The government of India which worked so hard from 2011 to 2016 to prevail upon France to permit Sikhs there to wear turban in public in that alien land, should intervene in Karnataka and enable the Muslim girls to wear the dress of their choice in their own land.

“Genocide was distinguished not only because of its collective target but also because of its multifaceted character. It was a comprehensive and systematic undertaking. As Lemkin put it, “Genocide is effected through a synchronized attack on different aspects of life of the captive peoples.” He enumerated the "techniques fo genocide" in eight "fields", political, social, cultural, economic, biological, physical, religious and moral. In the cultural field, he mentioned, among other steps, “prohibiting or destroying cultural institutions and cultural activities; by substituting vocational education for education in the liberal arts, in order to prevent humanistic thinking, which the occupant considers dangerous because it pro- motes national thinking.” - Page 18 - Cultural Genocide and the Protection of Cultural Heritage - Edward C. Luck

2011

2016

வேதங்கள் பொய்யானவைதாம் என்று நிரூபித்து வரும் பிராமணர்கள் !

 

"Vedas are a worthless set of books", said Ambedkar. வேதங்கள் பொய்யானவைதாம் என்று பிராமணர்கள் காலங்காலமாக நிரூபித்துக் கொண்டே வருகிறார்கள்.

பூசகர் பணியில் பிராமணரல்லாதோரின் உரிமையை மறுப்பதற்கு ( ஒன்றுக்கும் பயனிலாத, சூதான, கரவெண்ணங்கொண்ட சிந்தனைகளின் வடிவமான) வேதப் புத்தகங்களைக்காட்டும் பிராமணர்கள், தங்களுடைய அபிலாஷைகளுக்கு வேதங்கள் தடையாயிருக்குமென்றால், அனைத்து வேத, வேதாந்தப் புத்தகங்களையும், அனைத்து பிராமணீய விதிகளையும். மூட்டைகட்டி ஒரு ஓரத்தில் கடாசிவிட்டு, காசுபண்ணச் செல்வதை வாடிக்கையாக்கி வைத்திருக்கின்றனர்.

பசு மாமிசத்தை, அதுவும் பசுவின் கன்றின் மாமிசத்தை, ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மூக்கைப்பிடிக்கத் தின்று கொண்டிருந்தார்கள் பிராமணர்கள். அவ்வாறு தின்பது புண்ணியம் என்று வேறு தங்களுக்குத் தாங்களே கூறிக்கொண்டனர். திடீரென்று பசுமாமிசம் சாப்பிடக்கூடாது என்று பரப்புரை செய்யலாயினர். எந்தத் தேதியில் திடீரென்று ஞானோதயம் வந்து , வேதத்தில் உள்ளதைப் புறக்கணிக்கத் தீர்மானித்தனர், யார் அந்த முடிவை எடுத்தார், என்ற கேள்விகளுக்கு இன்று வரை விடைகூற மறுக்கின்றனர். அந்த சாத்திரங்களைத் தலைமுழுகிவிட்டனர்.

பிராமண விதவைப்பெண்களைத் தலையை மொட்டையடித்து அன்று உட்காரவைத்தனர். . அது சாஸ்திரம் என்றார்கள். இன்று அதை விட்டுவிட்டனர். அந்த சாத்திரங்களைத் தலைமுழுகிவிட்டனர்.

1889 ஆம் ஆண்டு. 11 வயதுப் பெண்குழந்தை ஒன்று அதன் 35 வயதுக் கணவனால் உடலுறவின்போது இறந்துபட்டது. துணைக்கண்டம் முழுதும் கொதித்தெழுந்தது. குழந்தைத்திருமணத் தடைச் சட்டம் கொணரக் கோரிக்கைகள் எழுந்தன. அன்றைய பிரிட்டிஷ் அரசு உடலுறவுக்கான வயதை 12 க்கு உயர்த்தியது (Age of Consent Act, 1891). சனாதன வெறியரான திலகர் இது சாத்தரத்திற்குப் புறம்பானது என்றுகூறி முட்டாள்தனமாக எதிர்த்தார். “The common rule is for intercourse to take place on that very night when ( a girl ) has the first menstruation after having performed the homa sacrifice. This custom has been practiced for at least two thousand five hundred years since the ancient era of Sutras. If you want the Shastra, then this is the true way” (Kesari, 17.02.1891). இன்று யாரும் அந்த சாத்திரங்கள் புனிதமானவை என்று சொல்லவில்லை. அந்த சாத்திரங்களைத் தலைமுழுகிவிட்டனர்.

கடல்தாண்டிச் சென்றுவிட்டால் பிராமணன் தனது ஜாதியை இழந்துவிடுகிறான் என்று கூறி, தாங்கள் கடல்தாண்டிச் செல்வதைக் காலங்காலமாகத் தவிர்த்து வந்தனர் பிராமணர்கள். ஆனால் திடீரென்று, கடல்தாண்டிச் செல்வதை வழக்கமாக்கிக்கொண்டது மட்டுமின்றி, அவர்கள் சென்ற அயல்நாடுகளில், கோயில்கள் கட்டிக்கொள்வதும், அவற்றில் பூசகர்களாகப் பணியாற்றவும் முற்பட்டனர். அத்துடன், கடல்தாண்டுவதால் ஏற்படும் ஜாதி இழப்பைப் பற்றி அவர்கள் கவலை ஏதும் கொள்ளவில்லை. ஏனெனில் , அவர்களை ஜாதிப்பிரஷ்டம் செய்யும் வழக்கத்தை இங்குள்ள பிற பிராமணர்கள் கைவிட்டுவிட்டனர். கடல்தாண்டிச் சென்றால் ஜாதிப்பிரஷ்டம் ஆகிவிடும் என்று அவர்கள் உருவாக்கிவைத்திருந்த கொள்கை மிகத்தீவிரமாகக் காலங்காலமாக அவர்களால் கடைபிடிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. ஆனால், எந்தத் தேதியில் அந்தக் கொள்கை திடீரென்று கைவிடப்பட்டது, யார் அந்த முடிவை எடுத்தார், என்ற கேள்விகளுக்கு இன்று வரை விடை கூற மறுக்கிறார்கள். அந்த சாத்திரங்களைத் தலைமுழுகிவிட்டனர்.

வேதங்களின் அடிப்படையை என்றும் மதிப்பவர்கள் பிராமணர்கள் என்றால், புற்றீசல் போல உலகெங்கும் இவர்கள் சுவாமிநாராயன் கோயில்களைக் கட்டியிருக்கவே முடியாது. அப்படிக் கடல்தாண்டிக் கட்டியபின் அங்கு போய் பிராமணன் என்ற ‘அந்தஸ்தை’ நிலைநிறுத்திக்கொண்டு பூசகர் வேலை செய்யவும் முடியாது.

அஃதன்றி, இங்கு இந்தியாவில் இருக்கும் கடல்தாண்டா பிராமணர்களாவது வேதங்களையும் வேதாந்தங்களையும் மதிக்கிறார்களா என்றால், இல்லை என்றே அவர்கள் நடவடிக்கை தெரிவிக்கிறது. இங்குள்ள கடல்தாண்டா பிராமணர்கள், பிற கடல்தாண்டிய பிராமணர்களை, ஜாதிப்பிரஷ்டம் செய்து அவர்கள் பிராமணர்கள் அல்லர் என்று அறிவித்திருக்க வேண்டும். அவ்வாறு இவர்கள் தற்காலத்தில் செய்வதில்லை.

இவற்றால் விளங்கும் (அ)நீதி யாது?

வேதங்கள் பொய்யானவை என்பதை பிராமணர்கள் நன்றாகவே அறிந்துள்ளனர். அவற்றை அரசியல் காரணங்களுக்காக மட்டுமே பயன்படுத்திக்கொண்டு ஆதாயம் தேட வேண்டும் என்று அவர்களுக்குத் தெளிவாகத் தெரிந்துள்ளது. எனவே, வேதங்களைப் புனிதம் என்றெல்லாம் அவர்கள் ஒன்றும் மதிப்பதில்லை. “Vedas are a worthless set of books” என்று அறிஞர் அம்பேத்கர் சொன்னார். தங்கள் கருத்தும் அதுவேதான் என்று பிராமணர்கள் அவர்களின் நடைமுறை வாழ்க்கையால் உலகுக்குத் தினந்தினம் தெளிவாக்கிக் கொண்டுள்ளனர். தங்களுடைய வசதிக்கும் வருமானத்திற்கும் சாதகமாக இருக்குமென்றால் வேதமுறைகளைப் பயன்படுத்திக்கொள்வர். அவை இவர்களுடைய வாழ்வியல் ஆசைகளுக்குத் தடையாக இருக்கவேண்டுமென்றால் ஓசையில்லாமல் புதைத்து மூடிவிடுவர்.

கி.பி. 1773 ஆகஸ்ட் மாதத்தில் இரகோபா என்று அழைக்கப்பட்ட இரகுநாத ராவ் மராத்திய நாட்டின் ஆறாவது பேஷ்வாவாகப் பணியேற்கிறார். அவருக்கு மக்களிடையே ஆதரவு இல்லை. இவர் பின்னாளில் எட்டாவது பேஷ்வாவாக வந்த பாஜிராவின் தகப்பனார் ஆவார். இவர் இரண்டு பிராமணர்களை தனது தூதர்களாக லண்டனுக்கு அனுப்பி தன்னை பிரிட்டிஷ் அரசு பேஷ்வாவாக அங்கீகரிக்கவேண்டும் என்று கோருகிறார்.

அவர்கள் திரும்பிவந்ததும், அவர்களுடைய பிராமணர் சமூகம் அவர்களை வழக்கம்போல சாதிப்பிரஷ்டம் செய்கிறது. ஏனெனில், கி.பி. 1624ல் சிவாஜி ஆட்சிக்கு வந்தபின் மனுநீதிப்படித்தான் ஆட்சி நடத்தப்பட்டது. சிலருக்கு பௌதாயன சூத்திரத்தின் படி மூன்று ஆண்டுகளுக்குத் தண்டனை அனுபவித்துப் பிராயச்சித்தம் செய்தால் ஜாதிப்பிரஷ்டத்திலிருந்து விலக்கு அளிக்கப்படும். அவ்வாறு அந்த இரண்டு பிராமணர்களையும் தண்டனைக்கு ஆட்படுத்த பேஷ்வா ரகோபா தயாராக இல்லை. எனவே, பேஷவாவின்அழுத்தத்தின் பேரில் அந்த பிராமண சமூகம் ஒரு புதிய வழியை பிராயச்சித்தம் செய்வதற்குக் கண்டுபிடித்தது.

அதன்படி, தங்கத்தில் ஒரு பெரிய பெண்ணுறுப்பு செய்யப்பட்டு அதன் மூலமாக ஒரு பக்கத்திலிருந்து புகுந்து மற்றொரு பக்கத்திற்கு வருமாறு , கடல்தாண்டிச் சென்ற இரு பிராமணர்களும் பணிக்கப்பட்டனர். அவர்கள் அவ்வாறு புகுந்து வந்தபின் ஜாதிப்பிரஷ்டத்திலிருந்து விலக்களிக்கப்பட்டு பிராமணர்களாக மீண்டும் ஏற்கப்பட்டனர். அதன்பின் அந்தத் தங்கப் பெண்ணுறுப்பு சிறுசிறு துண்டுகளாகத் துணிக்கப்பட்டு, பிற பிராமணர்களுக்கு தானமாக வழங்கப்பட்டது. ஹிரண்யகர்ப தானம் முதலான பல நிகழ்வுகளைக் காணும்போது , இவ்வகையான நிகழ்வுகள் புதிதல்ல என்பதும், காசுக்காக எல்லா சாத்திரங்களும் வளைக்கப்படும் என்பதும், அவை புனிதமானவை அல்ல என்பதும் தெளிவாகும். எனவே, எந்த சாத்திரத்தையும் காட்டி பிராமணர்கள் மற்றவர்களுக்குப் பூசகர் உரிமையை மறுக்க முடியாது என்பது நமக்குத் தெரியும் என்பதை அவர்கள் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

இந்துக் கோயில்களில், பிராமணர்கள் மட்டுமே பூசகர்களாகப் பணியாற்றும் அனைத்துக்கோயில்களிலும், அனைத்து சாதிப் பிராமணரல்லாதோரும் பூசகர்களாக அனைத்து நிலைகளிலும் பணியாற்ற வகை செய்ய வேண்டும்

It was August 1773. Raghunath Rao @ Ragoba assumes power as Peshwa. “Ragoba lost no time in proclaiming himself the Peshwa in succession to the murdered Narayanrao” (Page 287 - How India lost her Freedom – Pandit Sandarlal – SAGE Publishing). He did not have the support of the locals and, therefore, depended on the help of East India Company. “Rughonath Rao, sixth Peishwa, plays an important part in the after relations of the English with the Mahrattas. He is frequently mentioned in the records of the eighteenth century under the name of Ragoba, but Rughonath Rao is his correct name. He was the father of Baji Rao, the eighth Peishwa and last of the dynasty, who was dethroned in 1818” (Page 418 & 419 – India and the Frontier States of Afganisthan, Nipal and Burma – Vol. I – J. Talboys Wheeler ).

This Ragoba sent two Brahmins as ambassadors to England to seek support for his Peshwaship. When they returned, they were not accepted by their community as Brahmins, as they were deemed to have lost their caste / varna –status. They were ostracized straightaway. After all, it was Manusmiriti that was rooling the roost in the Maratha empire, ever since Shivaji Maharaj came to power in 1624 AD. And, Manu had said those who undertook voyages by sea should be avoided by others. (Chapter III. Verse 158). Baudayana Sutra (II.1.2.2) also condemned sea voyage as an ‘offence’ and imposed the penalty of loss of caste. It mandated a cooling-off period of three years. During this period, those who committed the offence of “making voyages by sea”, “shall eat every fourth meal-time a little food, bathe at the time of the three libations (morning, noon, and evening), passing (the day) standing and (the night) sitting. After the lapse of three years they throw off their guilt” (II.1.2.10).

Ragoba, the Peshwa, was, however, not prepared to accept this kind of penalty for his Brahmin ambassadors. He could not afford to leave his ambassadors in the lurch. He pressurized the priests for a solution. After all, public money in the treasury was at his disposal then. So, the priests thought over the issues and came out with a way out, praayaschit (repentence). And, that was totally novel and entirely different from the one prescribed in the Baudayana Sutra.

“The famous Brahman Ragoba, the father of the last of the Mahrataa Peshwas....sent two Brahman ambassadors to England. On their return, they required purification from having passed through, and lived in, debasing countries. They were regenerated by a transit through a golden yoni, made expressly for the purpose – and of course with other presents to an immense amount, given to the Brahmans”. (Page 506 – Oriental Fragments – Edward Moor – 1834). “...two Brahmins, whom he (Ragoba) sent as ambassadors to England, were, on their return to Hindostan, compelled to pass through the sacred yoni, or female lingam, made of the finest gold. After performing this ordeal, and making valuable presents to the Brahmins, they were restored to the privileges of their caste, which they had lost, by the impurities contracted in travelling through so many polluted countries. The celebrated Sevajee (Shivaji), in the seventeenth century, on the day when he assumed the Mahratta sovereignty, was publicly weighed against gold; his weight was equal to that of sixteen thousand pagodas; which, with a hundred thousand more, were distributed among the Brahmins” (Page 240 – Oriental Memoirs – Vol.I – James Forbes – Second Edition – 1834. First Edition probably in 1810, as could be discerned from Page viii narrating the biographical sketch of the author). Refer also to the book titled, “Works relating to India” published by Wm. H. Allen and Co, 7, Leadenhall Street, London in October 1814.

தமிழ் நிலமும் 'தலைமைச் செயலகமும்' தமிழ் நாடும்!

கி. மு. 1200 வரை, தென் குமரிக்குத் தெற்கே உள்ள கபாடபுரம் முதலாக வடக்கில் உள்ள பனிமலை வரை தமிழ் பேசும் நிலப் பரப்பாகத்தான் இருந்தது. (It is surmised not incorrectly that all the languages of India could be traced to one original family of language, and this family cannot be Indo- Germanic (Indo- Aryan) as is assumed, but native to the soil having its birth in Neolithic times, if not earlier. This is certainly true if we make a comparative study of the North- Indian and South- Indian vernacular dialects, for, in both, we see the same fundamental grammatical structures” (V. R. Ramakrishna Dikshidar-Pre- historic South India- Page 179). “These facts can only prove that people speaking dialects allied to Tamil once inhabited the whole of India” (P.T.Srinivasa Iyengar-The History of Tamils page 2).

மத்திய ஆசியாவிலிருந்து ஆரியர்கள் (பின்னாளில் தங்களை பிராமணர்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டவர்கள்) இந்தத் துணைக் கண்டத்தில் நுழைந்த பிறகு மொழித் தாக்குதல்கள் நடைபெறலாயின. இந்த துணைக்கண்டத்திற்குள் நுழையும் வரை எழுத்து என்ற ஒரு அமைப்பையே  அறியாத ஆரியர்கள் இங்கு இருந்த தமிழ் மக்களிடமிருந்து எழுத்துக் கலையைக் கற்று கொண்டார்கள். (“We have no evidence to show that the Vedic people had any knowledge of writing (or building cities) as the Indus Valley people had.” (Surendaranath Dasgupta -The Cultural Heritage of India – Vol.3 – The Ramakrishna Mission Institute of Culture)

அவர்களுடைய வேதகால வேதமொழியில் உள்ள சொற்களும் இங்கு பேசப்பட்ட தமிழும் கலந்து பல திரிபு மொழிகள் உருவாகின. (Owing to the wide prevalence of the union of Aryan males with non-Aryan females, the speech (as well as the social and religious life) of the Aryan people began to be modified very early on Indian soil”. There took place “the borrowing of the cerebral consonantal sounds from non- Aryan speech” (Dinesh Chandra Sirkar-ibid-page108). அவை பாலி, மைதிலி, ஆர்தமாகதி, மாகதி, சௌரசேனி, போன்றவையாகும்.

மகாவீரர் மற்றும் புத்தர் காலத்தில் ஆரியர்களுடைய வல்லாதிக்கச் செயல்பாடுகள் தாக்கப்பட்டுத் தகர்க்கப் பட்டதால் அரண்டு போன ஆரியர்கள் தங்கள் இனத்தின் அடையாளத்தைப்  பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டுமானால்  தங்களுக்காக ஒரு மொழி தேவை என்ற சிந்தனையால் உந்தப்பட்டு புதிதாக ஒரு மொழியை உருவாக்கினார். அதுவே சமஸ்கிருதம் என்று அவர்களால் பெயரிடப்பட்டது. சமஸ்கிருதம் என்றால் தெளிவாக உருவாக்கப்பட்டது (Perfectly  created) என்று பொருள். அவ்வாறு தங்களுக்கான ஒரு மொழியை எழுத்து வடிவத்தால்  உருவாக்கிக் கொண்டபின் அதற்கு முன்பு பேசப்பட்டு வந்த பாலி,   மாகதி,   மைதிலி, முதலான மொழிகளூக்கு  பிராகிருதம் என்று பெயரிட்டு அழைக்கலாயினர். பிராகிருதம் என்றால் முன்பே உருவாக்கப்பட்டவை (Previously  created) என்று பொருளாகும்.

இதன் காரணமாக பனிமலை வரை பரவியிருந்த தமிழ்பேசும் நிலப்பரப்பு விந்திய மலைக்கு தெற்கு பகுதிகக்கு மட்டுமாகக் குறைந்தது. வட பகுதியில் நடந்த இந்தத் தாக்குதல்கள் ஒருபுறம் இருக்க, தென்பகுதியில்,  இயற்கைச் சீற்றத்தால், பஃறுளி ஆற்றுடன் பன்மலை அடுக்கத்துக் குமரிக்கோடு கொடுங்கடலால்  விழுங்கப்பட்டது (சிலப்பதிகாரம்).  இதனால் தமிழ் நிலத்தின் பரப்பளவு தெற்கிலும் குறைந்தது.

தொடர்ந்து வடக்கில், மகாராஷ்ட்ரி என்ற திரிபு மொழியால் (one of the Prakrits) தமிழ் பேசிய நிலத்தின் பரப்பு மேலும் குறைந்தது. பின்னர் கி. பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் பிராமணர்களால் சமஸ்கிருத எழுத்து அமைப்பில் திட்டமிடப்பட்டு உருவாக்கப்பட்ட தெலுங்கு மொழியால் தமிழ் நிலத்தின் எல்லை மேலும் சுருங்கியது.

பின்னர் பத்தாம் நூற்றாண்டில் அதே போலக் கன்னடம் என்ற மொழி உருவாக்கப்பட்டு தமிழ் பேசும் நிலத்தின் பரப்பளவு மேலும் குறைக்கப்பட்டது. அந்தக் காலகட்டத்தில் வேங்கடமும் தென்குமரியும் தமிழ் நிலத்தின் எல்லைகளாக இருந்தன. பின்னர் பதினொன்றாம் நூற்றாண்டில் மலையாளம் என்ற மொழி உருவாக்கப்பட்டு தமிழ்பேசும் நிலத்தின் பரப்பு மேலும் குறுக்கப்பட்டது.

பின்னர் 1956 ல் மொழிவாரி மாநிலங்கள் பிரிக்க நடவடிக்கைகள் எடுக்கப் பட்டன. அப்போது மற்ற மாநிலங்கள் பறித்து எடுத்துச் சென்றது போக மிச்சமிருந்த நிலம்தான் தமிழ் நிலமாக 01.011.1956 முதல் இன்று வரை உள்ளது.

இந்த நிலப்பரப்பை இன்னும் குறைப்பதற்கு சதுர்வர்ணக் கொத்தடிமைகள் இன்றும் சதி செய்துவருகின்றனர். பொன் . இராதாகிருஷ்ணன் என்ற பா. ஜ. க. காரர் கன்னியாகுமரி மாவட்டம் தமிழ் நாட்டுடன் சேர்ந்துள்ளதைப் பற்றி மிகவும் வருந்துகிறார். இது கேரளாவுடன் இணைந்திருக்கவேண்டும் என்கிறார்.

ஆக, 01.11.1956 நிகழ்வில் தமிழர்கள் கொண்டாடுவதற்கு ஏதும் இல்லை. தமிழ் பேசும் நிலப்பகுதியில் 3000 ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து நாம் நமது நிலங்களை இழந்து வந்திருக்கிறோம் என்பதுதான் வரலாறு காட்டும் உண்மையாகும்.

தமிழர்களுக்கான நிலப்பகுதி தமிழால் என்றைக்கு இறுக்கி நிலைப்படுத்தப் பட்டதோ (Process  of  consolidation) அந்த நாள் மட்டுமே கொண்டாடப் படவேண்டிய நாள்.

தமிழுக்கும் தமிழகத்திற்கும் மறுமலர்ச்சிகக்கு வித்திட்ட ஆண்டு 1967 தான். தமிழின எதிரிகளும் துரோகிகளும் கண்டு அஞ்சுவது தமிழ் நாட்டின் நிலப்பரப்பு பற்றி அல்ல. தமிழின அடையாளத்தைக் கண்டுதான் எதிரிகள் அஞ்சுகின்றனர்.

தமிழர்கள் அந்த அடையாளத்தைப் போராடி வென்றெடுத்தது தமிழ் நாடு என்று தமிழக்கத்திற்குப் பெயர் சூட்டப்பட்ட 18.07.1968 அன்றுதான். அன்றுதான் தமிழ் நாடு பிறந்தது. தமிழர்களின் வெற்றி நாள் அது.

தமிழ்நாடு என்று பெயர் வைக்கக் கோரி சங்கரலிங்கனார் உண்ணா நோன்பு நோற்று 13.10.1956 அன்று உயிர் துறக்கிறார்.

 இந்த மாநில அரசு, காங்கிரஸ் அரசு, அசையவில்லை. ஏனெனில், டெல்லியில் ஆரியர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த காங்கிரஸ் தர்பார் அந்தப் பெயருக்கு எதிரியாக இருந்தது. அந்தப் பெயரைக்கண்டு அஞ்சியது. மாநில அரசு அன்று அந்த டெல்லி தர்பாரின் கைப்பாவையாக மட்டுமே இருக்க முடிந்தது. தமிழ் நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டி என்ற பெயரில் காலங்காலமாக, உரிமைப் போராட்டத்தின் போது செயல்பட்டு வந்த தமிழ் நாட்டுக் காங்கிரஸ் காரர்களைப் பயன்படுத்திக்கொண்ட வட இந்தியர்கள், 1947 க்குப் பின்னர், அவர்களை அவமதிக்கத் தொடங்கினர். தமிழ் நாடு என்று இந்தத் தமிழ் நிலத்திற்குப் பெயர் வைப்பதை எதிர்த்தனர். 

தமிழ்நாடு என்று பெயர் மாற்றம் செய்வதற்காக, 1962ல் டெல்லி பாராளுமன்றத்தில் வைக்கப்பட்ட சட்ட முன்வரைவு வட இந்தியர்களால் தோற்கடிக்கப் பட்டது. பின்னர் 1964 ல், இங்குள்ள சட்டமன்றத்தில் வைக்கப்பட்ட சட்ட முனவரைவும் வடவர்களின் அடிமைகளாக இங்கே இருந்த காங்கிரசுக் காரர்களாலேயே தோற்கடிக்கப்பட்டது.

தி. மு. க. 1967 ல் ஆட்சிக்கு வந்த பின்னர், 14.04.1967 அன்று கோட்டையில் முதலில் தமிழில் ‘தலைமைச் செயலகம்’ எனப் பெயர்ப் பலகை வைக்கப் பட்டபோது தமிழகத்தில் அது மிகப் பெரும் உணர்ச்சி அலைகளை ஏற்படுத்தித் தமிழர்களுக்குப் புத்துணர்வு ஊட்டிப் புளகாங்கிதம் அடையச் செய்ததை அன்றைய காலத்தில் வாழ்ந்தவர் அனைவரும்அறிவர்.

இதனைத் தொடர்ந்து தமிழ்ச் சொல்லாட்சிகள் பெரும் அளவில் செய்யலாக்கப்பெற்றன. ‘சபாநாயகர்’ அவைத்தலைவர் ஆனார்; ‘மகா கனம் பொருந்திய’ என்பது ‘மாண்புமிகு’ என்று ஆனது; எங்கும் தமிழ், எதிலும் தமிழ் என்பது நனவாக்கப் பட்டது. தமிழ் வளர்ச்சித் துறை உருவாக்கப்ப்பட்டது. ‘தாசில்தார்’ வட்டாட்சியர் ஆனார்; RDO கோட்டாட்சியர் ஆனார்; ஜில்லா கலெக்டர் மாவட்டாட்சியர் ஆனார்; 'குறளகம்' உருவானது; 'எழிலகம்' உருவானது. தமிழில் அலுவலகப்பணி செய்யும் அரசு ஊழியர்களுக்கு விருதுகள் கொடுக்கப்பெற்றன. 

பின்னர். சட்டமன்றத்தில் 18.07.1968 லும் பாராளுமன்றத்தில் 23.11.2918 லும் தமிழகத்திற்குத் தமிழ்நாடு என்று பெயர் வைக்கும் தீர்மானம் நிறைவேறியது. அன்றைய 'தலைமைச் செயலகம்', 'தமிழ்நாடு அரசு தலைமைச் செயலகம்' என்றாகி மிளிர்ந்தது. 

பின்னர் 01.12.1968 ல் நடைபெற்ற கொண்டாட்ட விழாவில் அண்ணா சங்கரலிங்கனாரின் ஈகத்தை நினைவு கூர்ந்து நன்றியும் வணக்கமும் தெரிவித்தார். மூவாயிரம் ஆண்டுகளாக பலவித ஆக்கிரமிப்புக்களுக்கு ஆளாக்கப்பட்டுக்கொண்டிருந்த தமிழினம், 1956 வரை நிலங்களை இழந்துகொண்டேயிருந்த  தமிழினம் பெற்ற முதல் வெற்றி 18.07.1968 அன்று, தமிழ் நிலம், தமிழ்நாடாகப் பரிமளித்த நாளேயாகும். அதுவும் மக்களாட்சி முறை வந்தபின், மக்களாட்சி முறையினால், பெற்ற பெரு வெற்றி.  தமிழ்நாடு பிறந்த நாள் அதுவே.

1965 முதல் தமிழின எழுச்சியைக் கண்டிருந்த வடவர்கள் தங்களது சதிச் செயல்களை அன்றைய காலகட்டத்தில் நிறுத்திக் கொண்டனர். தமிழ் மக்களுடைய எண்ணம், விருப்பம், ஆகியவற்றைத்  தமிழ் மக்கள் நிறைவேற்றிக்கொள்ள வடவர்கள் தடையாக இருக்க முடியாது என்று வடவர்களுக்கும், இங்கிருந்த தமிழ்த் துரோகிகளுக்கும் தமிழ் மக்கள் உணர்த்திய நாள் 18.07.1968.

இன்றும் காவிக் கொடியோர் கூட்டத்தில் சிக்கிக் கொண்டுள்ள தமிழ் நாட்டு அடிமைகள், பா. ஜ. க. எதற்காகத்  தமிழ் நாடு என்னும் பெயரை தட்சிணப் பிரதேசம் என்று மாற்ற முனைகிறது என்பது பற்றி யோசிப்பதில்லை. யோசிக்கும் தமிழர்கள்தான் காவிக் கொடியோர் கூட்டத்தில் சேரவே மாட்டார்களே.

தமிழனின் உணர்வையும் விருப்பத்தையும் தமிழனால். தன்னுடைய வழிவினால், அவனே நிறைவேற்றிக்கொள்ள முடியும் என்பதைத் தமிழன் உலகுக்கு உணர்த்திய நாள் 18.07.1968. தமிழர்களின் எதிரிகள் அஞ்சுவது 01.11.1956 ல் நடந்த நிகழ்வு பற்றி அல்ல; 18.07.1968 ல் நடந்த நிகழ்வு பற்றித்தான்.

எதிரியே மிகச் சிறந்த ஆசான் என்பது பழமொழி. எதிரியின் செயல்களைக் கூர்ந்து கவனித்தாலே, தமிழர்களுக்கு முகாமைத்துவம் வாய்ந்த நாள் எது என்பது எளிதில் விளங்கிவிடும். 

உலகில் பல பகுதிகளில் இன வேறுபாடு காரணமாகப் பல போர்களும் போராட்டங்களும் நிகழ்ந்துள்ளன. ஆனால், இந்தத் துணைக்கண்டத்தில், தமிழர்கள் எதிர் கொள்ளும் எதிரிகள் சதிச் செயல்கள் மூலமாகவே தங்கள் வேலைகளைச் செய்து பழக்கப்பட்ட சதிகாரர்கள். காலங்காலமாகப் பஞ்சமா பாதகங்களைத்  தொடர்ந்து செய்துவருபவர்கள்.

அவர்களின் சதிகளிலிருந்து தமிழையும், தமிழ் நாட்டையும் காப்பதற்கு, தமிழர்கள் எழுச்சியோடு போராடி, எதிரிகளை வென்று, தமிழ்நாடு என்ற நமது அடையாளத்தை மீட்டெடுத்து  (The date of completion of the process of consolidation) இறுக்கி நிலைப்படுத்திய  ஜூலை 18 ஆம் நாளே வெற்றி நாளாகக் கொண்டாடப் பெறவேண்டிய நாள். 

 வெல்க தமிழ் நாடு! வெல்க அறம் !! வெல்க மாந்த நேயம்!!!

பி. கு: 1974 & 1976 ல் கச்சத்தீவை மத்திய அரசு அதிகாரிகள் சிங்களர்களுக்கு ஆதரவாக சதிசெய்து தமிழர்களிடமிருந்து பறித்துக் கொடுத்தது தனி வரலாறு. 

வென்றது மானுடம்!

 

 

 

(அறிவுவழிக் காணொலி  இயக்கம் ஓராண்டு இடைவிடாப் பயணம் செய்து அடுத்த ஆண்டிற்குச் செல்வதையொட்டி எழுதப்பெற்று 19.08.2021 அன்று அரங்கேறிய வாழ்த்துப்பா

-வேயுறுதோளிபங்கன்

 

Emperor  Dhana Nandha, the Great!

 

காலையிளந் தென்றல் வீசக்

     கடலினலை தரையைச் சாடச்

சோலையெலாம் பறவைக் கூட்டம்

     சுரும்போடின் னிசைநி ரப்ப

வாலையெலா மாட்டி யென்னை

     வாவென்ற விலங்கி னத்தால்

காலப்பொறி யைத்தி ருப்பி

     கடற்கரையி லிறங்கி நின்றேன் !                                                                  1.

 

பொற்காலம்

சின்னஞ் சிறியதொரு தீவு

     செல்லு மிடமெலாம்நீ ரோடை

தின்னச் சுவைமிகுந்த பழங்கள்

     தெங்கு பனையெனப்பல் மரங்கள்

இன்னும் பலவிருக்க மக்கள்

     ஏதும் குறையின்றி வாழ்ந்தார்

அன்னார் தேவைக்கு மேலே

     அவாவிப் பதுக்கலவ ரறியார்.!                                                                        2.

 

கற்காலம்

மீண்டும் காலப்பொறி யேறி

     மேலும் ஓர்தீவில் நின்றேன்

தாண்டிச் செல்லவிய லாத

     தவிப்புக் குரல்கள் பல கேட்டேன்

வேண்டு மளவியற்கை தந்தும்

     வீணர் அவைதமக்கென் றாக்க

மூண்ட போரொன்று கண்டேன்

     முடிவில் வீழ்ந்தன ரவ்வீணர்!                                                                     3.

 

இயற்கை யன்னையிடம் சென்றேன்

     ஏனிக் கலவரங்க ளென்றேன்

செயற்கை யாய்முறுவல் செய்தாள்

     சிறுமதிபே ராசையச்ச மென்றாள்

புயற்காற் றேயென்ற போதும்

     புறவாழ்வில் நாகரிகம் உள்ளோர்,

அயற்கை கண்டஞ்சும் கோழை,

     அனைவரையும் கண்டுவரச் சொன்னாள்.!                                              4.

 

 

(வேறு)

பஃறுளிக் கரைத்  தமிழகம்

 

காலப்பொறி தனிலேறிச் சென்றேன்

     கபாடபுரத் தருகினிலே நின்றேன்

கோலங்கொள் குமுகாய வாழ்வால் 

     குறள்பிறக்கப்  பலநூற்கள் தந்து

ஞாலத்தில் அறத்தாறு  கண்டெஞ்

     ஞான்றுமகம் புறமிரண்டும் காத்து 

ஆலைப்போ லேபரவி நின்ற

     அறத்தமிழர் நிலமதனைக் கண்டேன்!                                                      5.

 

(வேறு)

கி. மு. 1500 முதல் கி. மு. 600 வரை இன்றைய வட இந்தியப் பகுதி

அத்தமிழர் நிலத்தைப் பார்த்த

     ஆரியர்கள் நுழைந்து வர்ணக்

கொத்தடிமை முறை புகுத்தி

     கொடுமைபல செய்தல் கண்டேன் !

கி. மு. 600 முதல் கி. மு. 323 வரை

புத்தர்மகா வீரர் கண்டேன்

     புரட்டர்களைப் புரட்டல் கண்டேன்

எத்துணையும் பயனில் வேதத்

     தினவெறி*தான் மறைதல் கண்டேன்.!                                                     6.

 

(வேறு)

தனநந்தன் ஆட்சி கண்டேன்!

     தமைக்கடவு ளாகக் காட்டி

மனச்சாட்சி ஏதும் இன்றி

     மன்பதையை ஏய்த்த கூட்டம்

மனுநீதி புதைந்த தாலே

     மற்றவர்போல் வாழக் கண்டேன்! !1

பனிமுன்னர்க் கதிராய் நந்தன்

     பகைவர்முன் நிற்றல் கண்டேன்!                                                                7.

 

 

                                                                  கி. மு. 326 -  ஜீலம் ஆற்றின் கரை

 

உலகமெலா மாளும் நோக்கில்

     ஒவ்வொருநா டாய்ப்பி டித்து

சிலநாளில் அலெக்சாண் டர்தான்

     சீலத்தில் நின்ற காலை,

கலகம்கொலை கொள்ளை செய்யும்

     கயவர்படை மட்டும் இன்றி

விலைமகளிர் படைகண் டங்கே

     வெறித்தனமாய்ச் சதிகள் செய்து                                                              8.

 

மன்னரொடு மக்கள் தம்மை

     மட்டின்றிக் கொன்ற ழித்து

இன்னலிலே தனது நாட்டை

     இட்டசா ணக்கியன் போய்

இன்னும்கி ழக்கே வந்து

     எம்மகதம் தாக்கு என்ன,

அன்னவனைத் தளைசெய் திட்ட

     அலெக்சாண்டர் நேர்மை கண்டேன்!                                                     9.

 

(வேறு)

கல்வியிற் சிறந்த பாடலி புத்திரம்

     கலைகள் வளர்க்க உதவிய நந்தன் 

சொல்பவர் வியக்கக் கேட்பவர் வியர்க்கப் 

     பல்பரிமாணப் படையதும் கொண்டான்;

எல்லையில் யவனர் வந்திடு முன்னர்

     ஈநுழையாதங் கிருத்தினன் படையை;

வில்லா லம்பெதும் வீசாப் போதே

     நில்லா தோடிம றைந்தனர்  யவனர்!                                                   10.

 

 

கி. மு. 464 - ஸ்பார்ட்டா

ஹேலாட்கள் அடிமை ஆகக்

     கீழோர்கள் என்றும் ஆகி

தாலாட்டுப் பருவந்தொட்டே

     தன்மானம் இன்றி வாட

வேலாலும் பின்னர் பெற்ற

     வெள்ளறிவா லும் போராடி

மேலேயெ ழுந்து நின்று

     மேதினியில் வாழ்தல் கண்டேன்!                                                             11.

 

கி. மு.  399 - ஏதென்ஸ்

தெருமுனையில் கூட்டம் கூட்டி

                திரண்டுவரும் இளைஞர் தம்மை

உருவினிலே  மட்டும் இன்றி

                உள்ளத்தும் மனிதர் ஆக்க,

செருக்குமிகு ஆட்சியாளர்

                ‘செடிஷனெ’னக் குற்றஞ் சாட்ட,

கருத்துவிதை  செய்த ஆசான்

                கைதனில்யான்  கண்டேன்  நஞ்சை!                                           12.

 

 

கி. மு. 272 முதல்  கி. மு. 232 வரை

 

எந்தவொரு சமயக் கொள்கை

     ஏற்றிங்கு வாழ்ந்திட் டாலும்

உந்தனது இல்லத் திற்குள்

     உன்விருப்பப் படிகொண் டாடு!

சந்தைவெளி தெருவில் ஊரில்

     சமய விழாக் கள்கூடாதென்

றந்தநா ளேய றைந்த

     அசோகனையும் கண்டு வந்தேன்!.                                                              13.

 

(வேறு)

கி. மு. 185 முதல் கி.பி. 550 வரை

 

அதிகாரத் தில்லரசர்க் கருகிருந்த சுங்கன்

     அசோகன்வழித் தோன்றலினைக் கொலைசெய்த காலம்,

சதுர்வர்ண வெறியாளர் சமணமுனி யோடு

     சாக்கிய பிக்கினையெல்லாம் சாய்த்திட்ட காலம்,

விதியெல்லா மாரியர்க்குச் சாதகமாய் மாற்றி

     விஷக்கருத்து பலவற்றை இலக்கியத்தி லேற்றி

இதுவேநம் பொற்காலம் எனஏய்க்கும் கூட்டம்

     களிகொள்ளும் குப்தர்களின் காலமதும் கண்டேன் !                          14.

 

(வேறு)

தொன்று தொட்ட தாயகக் கொள்கை
(Traditional Homeland  Concept)

இந்திய நாட்டில் இன்று எந்தமிழர் தெலுங்கர்

     கன்னடர் மலையாளத்தார் துளுவர் மராட்டியர்கள்

விந்தியத் தொரியரோடு வங்க குஜராத்தியர்கள்

     அஸ்ஸாமி மணிப்புரியர் ஐயாற்றுப் பஞ்சாபியர்

முந்தியக் காலந்தோட்டே முடிசூடி வாழ்ந்தாரிங்கே!

     அத்தனை பேர்க்குமன்னார் நிலமுண்டு; வரலாறுண்டு!

பிந்திய காலத்தில்வீண் பெருமைக்கு உருவம்தந்து  

     வடித்தவா ரியமொழிக்கு நிலமிலை; மக்க ளில்லை!                           15.

 

(வேறு)

இருப்பினும் அதிகாரத்தைக் கவர்ந்ததால் காவிக்கூட்டம்

     கருப்பினை வெளுப்பாய்க்காட்டி, கதைகளை வரலாறாக்கி,

பொருப்பினை மடுவாய்க்காட்டி,  புல்லரை இறையாய்க் காட்டி

     புரட்டுசெய் கலைகள்தம்மில் புதுப்புது எல்லைகண்டு

இருட்டிலே உண்மை தள்ளி, உயர்வா யாரியத்தைக் காட்டும்!

     விருப்பிலாபோதும் சைவக் கோயில்பூ சகரென்றாகி

உருக்கிடும் தமிழைநீக்க ஒவ்வொரு சதியாய்ச் செய்யும்!

     மிரட்டியே அரசர் மூலம் நிலம்வளம் பலசுருட்டும்!                            16.

 

(வேறு)

இத்தனை மட்டுமல்ல

     இனும்பல  காண லானேன்!

மத்திய ஆசியாவின்

     மைந்தரம் மண்ணை விட்டு

நித்தம்கால் நடைவிரட்டி

     ஏழ்திசை  ஏகக் கண்டேன்!

இத்திசை வந்தார்தம்மண்

     மறைத்திடக் கண்ட  யர்ந்தேன்!                                                                17.

 

(வேறு)

எத்திசையில் சென்றவரும்

                இத்திசைசேர் ஆரியர்போல்

                                இனக்கொலையைத் தொடர்ந்துசெய வில்லை;

இத்தரையின் மைந்தர்களை

     இனவெறிக்கொள் கைகொண்டு

           இழிபிறப்பார் என்றுரைக்க வில்லை;

இத்தோடு இன்றோடு

     இங்குஅவர் இழைத்துவரும்

           சதி,கொடுமை நீங்கிவிட வேண்டும்;

மத்தியில்மே லதிகார

     மையத்தில் இம்மண்ணின் 

           மைந்தர்முழு உரிமைபெறல் வேண்டும்!                               18.

 

அத்திசையை நோக்கித்தான்

                பிராமணரல் லாதபிறர்

           அணிசேர்ந்து பயணிக்க வேண்டும்!

முத்தமிழால் இறைவணங்கும்

     கோயில்வட மொழியாரின்

           கொடும்பிடியி லிருந்தகல வேண்டும்!

இத்தரையில் இப்பிறவி

     இச்செயலுக் காயிலையேல் 

           வாழ்தலினி தென்னாரெந் தமிழர்! 

கத்திகழு பெகசுஸ்எமைக்

     கலக்காவே, கணியன் சொலால்!

           கண்டேன்பொ றிதிருப்பி வந்தேன்!                                               19.

 

 

(வேறு)

பரணி

இனம்வி ழித்தது! இந்தெனும்

     திரை கிழித்துபி ராமணப்

புனைசு ருட்டெலா முலகினர்

     புரிய வைக்கவை நாவிலே

அனல்ப றத்திய கண்டனம்

     அனைவ ரும்பதி வாக்கவும்

மனம்வெ தும்பிய ஆரியர்

     மாற, வென்றது மானுடம்!                                                                              20.

 

(வேறு)

 

வாழி

அடுத்தவர் ஆருமில்; அனைவரும் உறவினர்;

என்றதெந்  தமிழர் நெறி!

அடுத்தவர் எதிரிகள்; பிறப்பினில் இழிந்தவர்

என்றதா ரியத்தின் வெறி!

தொடுத்தவா ரியச்சம ரினிலவர் சதிகளால்

சாதிக ளாலே பறித்

தெடுத்தவை மீட்பதே ‘அறிவுவழிக் காணொலி

இயக்க’த்து முதன்மைக் குறி!                                                                21.

 

அந்தத் திசைதனில் ஆறிரு திங்களாய்

அயராது பயணம் செய்து

இந்தியம் தாண்டி அமெரிக் காவரை 

எழுச்சிக் குரல் ஒலிக்கத்

தந்ததோர் சேரலா தனாரொடு தாமோ 

தரனார், மோகன் ராசர்,

உந்து விசைதந்த நண்பர்கள் தம்மொடு

ஊழி வரையும் வாழி!                                                                           22.

 

(நிறைவு)

 

பாடற்குறிப்புகள்:

1. காலப்பொறி – Time Machine.

2. தேவைக்கு மேலே அவாவிப் பதுக்கல்  -“There is enough on this planet for everyone’s need but not for everyone’s greed”, said Mahatma Gandhi. “Greed is the lack of confidence of one’ s own ability to create” said Vanna Bonta, the author of ‘Fight: A Quantum Fiction Novel’.

4. செயற்கையாய்ப் புன்முறுவல் – Mother Nature was not happy with the agressors and their greed. She was sad. She greeted me with a smile which was an artificial and forced one.

சிறுமதிபே ராசையச்ச மென்றாள் - சிறுமதி பேராசை அச்சம் – சிறுமதி - Petty mindedness (born out of absence of real education, self-centeredness, absence of broad-mind and egalitarian outlook) and  greed (பேராசை) on the part of Oppressors.  Unwanted fear (அச்சம்) in the minds of the Oppressed.

புயற்காற் றேயென்ற போதும் புறவாழ்வில் நாகரிகம் உள்ளோர் - ஊழி பெயரினும் தான் பெயரார் சான்றாண்மைக் காழி எனப்படுவார்.

அயற்கை – பகைவர்கள் 

5. அறத்தாறு – அறவழி;

கண்டெஞ் ஞான்றுமகம் புறமிரண்டும் – கண்டு எஞ்சான்றும் அகம் புறம் இரண்டும்.

6. எத்துணையும் – எள் அளவுக்குக்கூட.

வேதத்தினவெறி – வேதத்து இனவெறி – வேதத்திலேயே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள இனவெறி :  “Apartheid” that originated from the texts of Vedas themselves. Chaturvarna was a later concept invented and developed by the Aryans after they subjugated the natives. But, the Aryans got inserted the Chaturvarna concept - “Chaturvarnam maya shrishtam” - in the Rig Veda itself to project that it was of ancient origin. “The Brahmin was his mouth, Of both his arms was the (Kshatriya) made. His thighs became the Vaishya, From his feet the Sudra was produced. (Rig Veda X.90.1-3)” Such interpolations were possible, for them, only because they retained the control over the access of people to knowledge. If the non-Brahmins had also read those Vedas during that period, no such interpolations would have been possible. Nor would the Aryans have been able to create any halo around those Vedas which had been called as ‘low-art’ by Lord Buddha.

7. தனநந்தன் ஆட்சி - சிறந்த ஆட்சி: “Pataliputra held a pre-eminent position in the literary life of the nation during the Nanda and Maurya periods” ...................Panini visited the city because of his “friendship with one of the Nanda kings”. (Page 20 - – India as known to Panini – V.S.Agrawala – 1953 – University of Lucknow publication).

8. சீலம் - ஜீலம். Jhelum river.

கலகம்கொலை கொள்ளை செய்யும் கயவர்படை - Chanakya’s bonhomie with robbers, outlaws, knaves, thieves and organized gangs and recruiting them for the personal army of Chandra Gupta are referred to in Page 22 of the book ‘Chandragupta Maurya and his times’ by Radha Kumud Mukherji. – 4^th Edition – 1966.

விலைமகளிர் படை - “Keepers of harlots or dancers, players, and actors may, after gaining access, excite love in the minds of the chiefs of corporations by exhibiting women endowed with bewitching youth and beauty. By causing the woman to go to another person or by pretending that another person has violently carried her off, they may bring about quarrel among those who love that woman; in the ensuing affray, fiery spies may do their work and declare: “Thus has he been killed in consequence of his love.”- (Arthasasthra - Book XI - Chapter I – Page 415 - Causes of Dissension: And, Secret Punishment.)

9. அலெக்சாண்டர் நேர்மை கண்டேன் : “In 326-325, we see Chandragupta, hitherto an obscure figure, coming into the limelight. The occasion was his meeting with Alexander in the Punjab which is referred to by both Justin and Plutarch. The young Chandragupta seems to have approached Alexander with a request for help to overthrow the much-detested Nanda rule. Details of what transpired at the meeting are not recorded but Justin tells us that young Chandragupta’s manners and the tone of his appeal offended Alexander who ordered his death”. (Page 30 - Indian History and Civilisation - Vol. I - Macmillan India Limited - 1989).

10. கல்வியிற் சிறந்த பாடலி புத்திரம் கலைகள் வளர்க்க உதவிய நந்தன் – Dhana Nandan patronised arts, culture and valour. He organised annual meets to evaluate the ideas propounded by scholars and conferred various benefits on those whose theories were accepted. This practice was continued in the period of Chandra Gupta Maurya also. More of it one can read in Page 20 of the book, India as known to Panini  by V.S.Agrawala,  1953, University of Lucknow publication.

“Magadhan princes were conquerors and statesmen who laid stress on parakrama (Valour) and strove to achieve the ideal of chakravarthi (Emperor)” - Page 20 - Indian History of Civilisation - Vol. I - 1989 – Macmillan.

பல்பரிமாணப் படை: Evidences are aplenty that Nandas emitted fear in Macedonians’  mind. "According to Curtius, the imperial army of Nandas included 2,00,000 infantry, 20,000 cavalry, 2,000 four-horsed war chariots and 3000 elephants, and the Macedonian soldiers lost their nerves to hear of it as they reached the Beas" - Page 299 - History of Ancient India - J.L. Mehta & Sarita Mehta-Lotus Press, New Delhi.

Very few of the original army survived. Alexander … “was informed that the king of the Prasii (Magadha) was waiting to offer him resistance with an army of 80,000 horse, 200,000 foot, 8000 war chariots and 6000 fighting elephants”. (P 56 & 57- the Concept of Equity in Sukraniti and Arthasasthra - T.R. Shama).

Alexander “never approached even within a measurable distance of what may be called the citadel of Indian military strength, and the exertions he had to make against Poros, the ruler of a small district between the Jhelum and the Chenab, do not certainly favor the hypothesis that he would have found it an easy task to subdue the mighty Nanda empire." – R.C. Majumdar.

"The historians of Alexander speak of the most powerful peoples who dwelt beyond the Beas as being under one sovereign" (Page 16 - The Age of the Nandas and Mauryas - H.C. Raychaudhuri - Edited by K. A. Nilakanta Sastri – Bharatiya Ithihas Parishad – 1952).

 “The Nanda army was a powerful fighting machine and we are told by classical writers that the last king of the line ‘kept in the field for guarding the approaches of his country, twenty thousand cavalry, and two hundred thousand infantry, besides two thousand four-horsed chariots, and, what was the most formidable force of all, a troop of elephants which ran up to the number of three thousand. Diodorus and Plutarch raise the number of elephants to four thousand and six thousand respectively. The latter puts the strength of the army of the Gangetic nations at eighty thousand horse, two hundred thousand foot, eight thousand war chariots, besides six thousand fighting elephants.”. (Page 15 & 16 –ibid).

With a lot of reluctance, Alexander’s engineer Coenus explained to Alexander the unwillingness of the rank and file in the army. He said , “Sire, we know that you have never wished to lead us like a dictator, but you say you lead us by persuasion, and if we convince you to the contrary you will not use coercion, so then I shall speak not on behalf of the officers present here, but for the rank and file … With you as our leader we have achieved so many marvellous successes, but isn’t it time now to set some limit? Surely, you can see yourself how few are left of the original army which began this enterprise … some died in the battle, others were invalided out with wounds, many left behind in different parts of Asia; but most have died of sickness, and so of all that great army only a few survive, and even they no longer enjoy the health they had - while their spirit is simply worn out. One and all they long to see their parents, if they are still alive, their wives and children, and their homeland … Sire, the sign of great man is knowing when to stop”. -Page 183 - Alexander the Great – Michael Wood.

12. கருத்துவிதை  செய்த – கருத்து விதைத்த; ஆசான் – சாக்ரடீஸ்

14. அதிகாரத் தில்லரசர்க் கருகிருந்த சுங்கன் – அதிகாரத்தில் அரசருக்கு அருகில் இருந்த சுங்கன் – Pushyamithra Sunga abused his position using his status as military chief which had been conferred on him because of the trust reposed in him by Brihatrada Maurya, the grandson of Asoka. Importance of top-level posts can be understood from such episodes.

An image of the contents in Page 174 of the Book 'Jainism in North India 800 BC -AD 526' by Chimanlal J .Shah with a foreword by Rev. H. Heras, published by Longman, Green and Co, in the year 1932, has  been given alongwith the image of  Pushyamithra Sunga below the poem No. 14. 

15. அத்தனை பேர்க்குமன்னார் நிலமுண்டு: அன்னார் நிலம் – அவர்களுடைய  தோன்றுதொட்ட தாயகம். Their traditional homeland.

பிந்திய காலத்தில்வீண் பெருமைக்கு உருவம்தந்து வடித்தவா ரியமொழிக்கு – சமஸ்கிருதம் உருவாக்கப் பட்டது பற்றிய மேல்  விவரங்களுக்கு Tamil Vs. Sanskrit Part II என்ற கட்டுரையைப் படிக்கவும்: (  http://vaeyurutholibangan.blogspot.com/2014/08/tamil-vs-sanskrit-part-ii.html )

The concept of traditional homeland has been admitted by the Government of India in the Gazette Notification dated 20.11.2014 issued by the Ministry of Home Affairs in S.O. 2946 €. The argument of the Advocate for the Government of Tamil Nadu in June 2014 that “The State of Tamil Nadu has traditionally been considered to be homeland of Tamils…” had been accepted and recorded by the judiciary and the final decision was taken on that basis of that ground only.  

16. உயர்வா யாரியத்தை – உயர்வாக ஆரியத்தை

17. The word ‘Aryan’ is repeatedly in Vedas, Smritis and Arthasastra and also by Hitler and Sinhalese. The words ‘Aryan’ and ‘Brahmin’ (Brahman) are used interchangeably in Arthasastra. Literary, linguistic, religious and archaeological evidences clearly testify to the fact that the Aryans were invaders. This fact had been established long back in 1924 itself by Fr. Henry Heras. More on it can be read in the article titled, சிந்துவெளி தீரத்துச் செந்தமிழே!, available  in the link, https://vaeyurutholibangan.blogspot.com/2015/09/blog-post.html

Please also visit, 

https://scroll.in/article/936872/two-new-genetic-studies-upheld-aryan-migration-theory-so-why-did-indian-media-report-the-opposite

18. இனக்கொலை – Genocide, which includes Linguicide also.

இனவெறிக்கொள் கைகொண்டு - இனவெறிக்கொள்கை (Policy of apartheid) கொண்டு.

முழு உரிமை – Cent per cent share in top-level power centres including higher judiciary to the extent of their ratio in the population.

There are two categories of genocide - War time genocide and peace time genocide. Apartheid is recognised as a war crime.

In 1977, Addition Protocol 1 to the Geneva Conventions designated apartheid as a grave breach of the Protocol and a war crime. There are 169 parties to the Protocol. ... The International Criminal Court (ICC) came into being on 1 July 2002, and can prosecute crimes committed on or after that date. In India, the apartheidistic crimes are committed every day till date. Art. 25 and 26 permit Varna differentiation in the guise of religion. Brahmins are the beneficiaries of this apartheidistic policy here.

Caste system is peace time genocide. Apartheid results in denial of civil rights with consequential effect in all spheres.

Apartheid refers to the implementation and maintenance of a system of legalized racial segregation in which one racial group is deprived of political and civil rights. Apartheid is a crime against humanity punishable under the Rome Statute of the International Criminal Court. 

To put it rightly and simply, the Chaturvarna system is a racial crime.

Exploitation of one by another started first among the same group of  people. Such exploitation was and is there in many societies. Some civilised nations, like the Scandinavian ones,  have addressed this problem effectively. But the Varna system invented by Brahmins is exploitation of one race by another race. It is a racial crime which is continued to be committed till date.

19. கோயில்வட மொழியாரின் கொடும்பிடியி லிருந்தகல – ஆரியாகள் மட்டும் பூசகர்களாகப் பணியாற்றும் கோயில்களில், தமிழில் வழிபாடு செய்வதோடு தமிழர்களும் அனைத்து நிலைகளிலும் பூசகர்களாகப் பணியாற்றல் வேண்டும்.

இச்செயலுக் காயிலையேல்  வாழ்தலினி தென்னாரெந் தமிழர்  – இந்த செயலுக்காக அவரால் வாழ்க்கை பயன்படுத்தப் பெறாவிட்டால் தமது வாழ்க்கை இனியது என்றோ பயனுள்ளது என்றோ  தமிழர்கள் கருத மாட்டார்கள்.

கத்திகழு பெகசுஸ்எமைக் கலக்காவே கணியன் சொலால் – தமிழர்கள் ஆரியர்களால் கத்தி, கழுமரங்கள் ஆகியவற்றைக் கண்டவர்கள். தற்போது சாணக்கியன் காலத்தைப் போல, உள்நாட்டு மக்களை  Pegasus  அல்லது அதுபோன்ற மென்பொருள்களைக்கொண்டு   உளவுபார்க்கும் வேலையில் இறங்கி உள்ளனர். ஆனால் இவைகளால் தமிழர்களைக் கலங்கடிக்க முடியாது. கணியன் பூங்குன்றனார் சொல்லிச் சென்றுள்ளார், “சாதலும் புதுவது அன்றே! வாழ்தல் இனிது என மகிழ்ந்தன்றும் இலமே!” என்று. வாழ்வியலின் உண்மையும் ஆரியச் சூழ்ச்சிகளின் தன்மையும் அறிந்தவர்கள் தமிழர்கள். ஆரியச் சூழ்ச்சியை எதிர்த்துப் போராடி வெல்வர்.

20. இந்தெனும் திரை கிழித்து – இந்து ஒற்றுமை என்ற  திரையைப் போட்டு மறைத்துக் கொண்டு அந்தத் திரைக்குப் பின்னால், நாங்கள் பிராமணர்கள் எங்களைத் தவிர மற்ற அனைவரும் இழிபிறவியினர் (kul -heena)  என்று கூறி பிராமணர் அல்லாதாரைத்  இகழ்ந்து வருவது மட்டுமின்றி அந்த இனவெறிக் கூற்றினை (Policy of Apartheid) அறங்கூறாயத்திலும் சென்று நியாயப் படுத்தும், பிராமனர்களின் செயல்பாட்டை உலகுக்குப் புரிய வைக்க The Doctrine of Lifting the Veil என்ற கோட்பாட்டைப் பயன்படுத்துதல்.

புரிய வைக்கவை நாவிலே – புரிய வைக்க ஐ. நா. விலே

 Brahminism is anti-humanitarian, always and everywhere! It is the most inhuman apartheidistic concept ever encountered by mankind. We need reparations and Non-Racial Democracy.  The UNO says that is is a “Partner in the Struggle against Apartheid”.  On 04.12.1989 “The General Assembly adopted by consensus the “Declaration on Apartheid and its Destructive Consequences in Southern Africa,” calling for negotiations to end apartheid and establish a non-racial democracy (Resolution A/RES/S-16/1)”.

“The elimination of South Africa’s system of legalized racial discrimination known as apartheid (“apart-ness” in the Afrikaans language of the descendants of the first Dutch settlers) was on the agenda of the United Nations from its inception. On 22 June 1946, the Indian government requested that the discriminatory treatment of Indians in the Union of South Africa be included on the agenda of the very first session of the General Assembly.” (https://southafrica.un.org/en/about/about-the-un )

“The UN human rights complaint process is a last resort. All local and national remedies must be exhausted before filing with the UN.” (https://ask.un.org/faq/14425)

21. தொடுத்தவா ரியச்சம ரினிலவர் சதிகளால் சாதிக ளாலே – தொடுத்த ஆரியச் சமரினில் அவர்கள் சதிகளாலும் சாதிகளாலும் .